Tot 1 mei 2016 was het werken met een VAR verklaring dé oplossing voor zowel de opdrachtgever als de opdrachtnemer. Met de VAR verklaring kon de opdrachtnemer zijn opdrachtgever fiscaal vrijwaren maar ook de opdrachtnemer had die zekerheid. De Wet DBA heeft deze VAR verklaring buitenspel gezet. Vanaf 1-5-2016 dient er gewerkt te worden via een goedgekeurde modelovereenkomst. Dit heeft in de afgelopen 1,5 jaar voor verschrikkelijk veel onrust en onzekerheid gezorgd binnen de markt.
Vrijwaring opdrachtgever
Opdrachtnemers konden geen vrijwaring meer overleggen met hun opdrachtgevers en de opdrachtgevers gingen op zoek naar oplossingen die dat wel konden, zodat zij zo min mogelijk risico’s zouden hebben om te worden aangemerkt als ‘werkgever’. Deze oplossingen zijn vaak in het nadeel van de opdrachtnemer. Hierbij moet je denken aan ‘oplossingen’ zoals het niet meer inhuren van zelfstandigen, het enkel en alleen inhuren van zelfstandigen via payrolling of het inhuren van zelfstandigen die werken via een BV of Declarabele Uren BV (DUBV). Dit zijn oplossingen die in veel gevallen ook nadelig kunnen zijn voor de zelfstandig ondernemer. Goed dus om je van tevoren goed te verdiepen in de verschillende alternatieven en de ondernemingsvormen.
Oplossing: goedgekeurde modelovereenkomst
Maar, is er dan helemaal geen mogelijkheid meer om te werken vanuit een eenmanszaak? Jazeker is die er wel. Wanneer je werkt volgens een door de Belastingdienst goedgekeurde modelovereenkomst en je werkt op de wijze zoals omschreven staat in deze modelovereenkomst, dan kun je heel goed opdrachten uitvoeren in de vorm van een eenmanszaak. Wanneer je voldoet aan alle, door de Belastingdienst, opgestelde ondernemingscriteria kun je (blijven) genieten van alle fiscale voordelen die werken vanuit een eenmanszaak biedt.
Risico’s bij werkgeverschap
Wat nu wanneer er geen modelovereenkomst beschikbaar is? Wanneer er geen modelovereenkomst is, kunnen zowel opdrachtgever en opdrachtnemer risico lopen. De opdrachtgever kan worden aangemerkt als werkgever en de opdrachtnemer kan gezien worden als werknemer. De opdrachtgever is dus verantwoordelijk voor alle nog af te dragen sociale premies én heeft een vaste werknemer in dienst die hij liever in zijn flexibele schil had. De opdrachtnemer is geen ondernemer en heeft mogelijk onrechtmatig gebruik gemaakt van alle fiscale voordelen. Mocht deze situatie zich voordoen, dan betekent dat voor beide partijen grote problemen en een hoop ellende.
Persoonlijke arbeid, loon, gezag
Hoe wordt er beoordeeld dat er sprake is van werkgever- en werknemerschap? Die beoordeling gebeurt op basis van drie elementen; persoonlijke arbeid, loon en gezag. Wanneer al deze drie elementen herkenbaar zijn in een opdracht kan er sprake zijn van een arbeidsovereenkomst.
Deze risico’s zijn te vermijden door te werken volgens de letter van de goedgekeurde modelovereenkomst of te werken via de ondernemingsvorm de DUBV. Via een eenmanszaak en een goedgekeurde modelovereenkomst werken, kan financieel beter uitpakken. Echter met de DUBV kun je werken voor wie en zolang jij wilt. Transparant en zonder risico’s. Doordat je in loondienst bent van je eigen DUBV is het niet mogelijk een arbeidsovereenkomst te hebben met je opdrachtgever. Het risico voor zowel de opdrachtgever als de zelfstandig professional komt te vervallen. Hou er wel rekening mee dat de DUBV de fiscaliteit heeft van een BV vorm. Deze zijn wezenlijk anders dan die van een eenmanszaak.
Start je binnenkort met je (eerste) opdracht? Dan doe je er verstandig aan om je goed te verdiepen in de verschillende werkvormen die passen bij jouw situatie. In mijn vorige blog ‘Starten als zp’er in 2017, wat zijn de mogelijkheden’, vind je een overzicht van deze werkvormen.
